Van de redactie

Als ‘geïmporteerde bovensloter’ ben ik 37 jaar geleden komen wonen in Fijnaart. Een ware cultuurschok: je komt terecht in een gebied waar iedereen “houdoe” zegt bij het afscheid nemen. Mijn eerste reactie daarop was, dat ik niet aan dat ‘gehoudoe’ mee wilde doen. Het paste niet bij mij, vond ik hautain en dus bleef ik lang “mazzel” en “doei”  zeggen.

Maar naar mate ik langer in het Brabantse woon, betrap ik mij erop dat ineens het woord ‘houdoe’ mijn mond uitvliegt. Dan kijken de mensen me aan alsof ik het bloed onder hun nagels vandaan wil halen. “Heb je weer zo’n bovensloter die net wil doen alsof ie een Brabander is,” hoor je ze bijna denken. Waarschijnlijk komt het doordat ik de klemtoon op de laatste lettergreep leg, terwijl het op de eerste lettergreep moet zijn. Ik heb ook mensen gehoord die de /h/ niet uitspraken en dan klinkt het “oudoe”. Als ik dat na-aap kan ik me maar beter snel uit de voeten maken.

Toch komt bij mij de vraag op: Waar komt dat ‘houdoe’ toch vandaan? Naar het schijnt weten veel Brabanders, die het overigens perfect uitspreken, dat ook niet precies. Is het misschien afgeleid van het Engelse “How do you do” dat door de Engelstalige bevrijders naar Nederland gebracht is? Nee… dat kan niet, want het woord ‘houdoe’ is veel ouder. Ook heeft het niks te maken met het Spaanse ‘adios’ of het Franse ‘adieu’. Deze woorden verschillen te veel. 

De meeste taalgoeroes zijn het erover eens: Houdoe komt van “Houd je eigen goed”, in Brabant uitgesproken als: “Houd oe eige goed”. Daar waren twee invullingen voor: ‘Pas op jezelf’ en ‘Laat God over je waken’. Het is een typisch Brabantse samentrekking van ‘houden’ én van ‘du’. In Limburg zeggen ze iets met de zelfde betekenis: “Haije”.

Het woord “Houdoe” komt in 1992 als eerste afscheidsgroet in de Dikke van Dale terecht, dankzij hoofdredacteur Wim Heestermans. Wie weet zegt straks heel Nederland ‘houdoe’ als afscheidsgroet. Net zoals gebeurd is met “Doei” uit het Noord-Hollandse dialect rondom Alkmaar. Het is een kwestie van geduld dat heel Holland ‘houdoe’ lult en niemand me meer lelijk aankijkt.

                                                                                                                                                   Sjerp Vormeer